Dvoboj za naslov svjetskog prvaka između branitelja naslova Magnusa Carlsena i izazivača Iana Nepomniačija u Dubaiju završen je Carlsenovom obranom naslova i nevjerojatno visokom pobjedom od 7,5-3,5, jednom od najvećih u novijoj povijesti šaha.

Od 1948. godine kada je FIDE pod svoj patronat preuzela Pojedinačno svjetsko prvenstvo, samo su dva meča završena sa 5 bodova razlike (Moskva 1961: Botvinnik-Talj 13-8 i London 1993: Kasparov-Short 12,5-7,5), a u 4 meča dogodila se razlika od 4 boda (Moskva 1960: Talj-Botvinnik 12,5-8,5; Reykjavik 1972: Fischer-Spaski 12,5-8,5, Merano 1981: Karpov-Korčnoj 11-7 i Nizozemska/Indonezija 1993: Karpov-Timman 12,5-8,5).

S obzirom da se u svim tim mečevima igralo mnogo više partija, Carlsenov trijumf u samo 11 partija najbrži je „nokaut“ u povijesti šaha. Ta činjenica ne govori samo o njegovoj izvrsnoj igri, nego i o slabostima izazivača, koji je ponekad radio početničke grješke.

Tako je bilo i u posljednjoj 11. partiji u kojoj je u približno jednakoj poziciji Nepomniači napravio „harakiri“ slabljenjem svog rokadnog položaja. Carlsen je žrtvom kvalitete ogolio protivničkog kralja i u nezadrživom napadu osvajanjem dame ostvario odlučujuću prednost.